Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Η γιορτή του πατέρα-17 Ιουνίου 2012


Μη φανταστείς...
πως σ΄αγαπώ λιγότερο από τη μυρωδιά της μαμάς μου...
Μη φανταστείς...
ότι δεν έχω ανάγκη από τα δικά σου χάδια...
Μη φανταστείς...
πως δε βλέπω τη ματιά σου κάθε φορά που με στοργή και περηφάνια μ΄αγκαλιάζεις...
Ξέρω πως οι έννοιες σου είναι ΠΟΛΛΕΣ...
Ξέρω πως αγωνίζεσαι για να ΄ναι ο δρόμος μου ανοικτός, γεμάτος φως και ροδοπέταλα...
Δε σου θυμώνω που πολλές φορές ξεχνώ τη μορφή σου μέσα στη μέρα...
Ξέρω πως με σκέφτεσαι, ξέρω πως μ΄αγαπάς, ξέρω πως είσαι μαζί μου...
Να...μόνο που θα΄θελα να σε βλέπω πιο πολύ...
Να΄ξερες πόσο χαίρομαι κάθε φορά που παίζουμε μαζί...
Να΄ξερες πόσο ψηλά πετώ κάθε φορά που με κοιτάς με καμάρι...
Να΄ξερες πόσο γαλάζιος είναι ο ουρανός μου, κάθε φορά που με σηκώνεις με τα χέρια σου ψηλά...
...πόσο γλυκά κοιμάμαι όταν η μυρωδιά σου γυρίζει σπίτι..
Ν΄άκουγες μόνο πως χτυπάη καρδιά μου, όταν υψώνεις τη φωνή σου...
Είμαι μικρό κι εσύ λες πως έχω πολύ δρόμο μπροστά μου, μεγάλο ταξίδι...
Αλήθεια είναι!
Ε΄ίμαι βαρκούλα στον απέραντο ωκεανό της ζωής και τα πανιά μου κατάλευκα, γεμάτα ορμή...
Κι εσύ πατέρα μου, φάρος και σωσίβιο σ΄όλα τα δύσκολα περάσματα που έχει ετούτος ο ωκεανός...


Σ΄αγαπώ πολύ το παιδί σου...