Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

8 Νοεμβρίου: Η γιορτή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ

Στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζει ο Αρχάγγελος Μιχαήλ,  μαζί με τον Γαβριήλ και αποτελούν το δεύτερο από τα εννέα τάγματα. Κατά την Αγία γραφή, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ  είναι ο μοναδικός που ονομάζεται "αρχάγγελος".
 Θεωρείται μάλιστα και ένας "εκ των πρώτων αρχόντων" και το όνομά του σημαίνει "ποιός είναι όμοιος με τον Θεό". Πιστεύεται ότι ήταν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εκείνος ο άγγελος ο οποίος εμφανίζεται στις Εβραικές γραφές (Παλαιά Διαθήκη), και μάλιστα από τις πρώτες στιγμές δημιουργίας του κόσμου. Ήταν εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιου του, Ισαάκ και ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε. Επίσης ο Μιχαήλ ήταν εκείνος που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Διέσωσε, από την πτώση τις αγγελικές δυνάμεις με το ¨στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου¨ και δια την παρρησίαν του ο Τριαδικός Θεός του έδωσε τη θέση του ¨΄Αρχοντος των αγγελικών Ταγμάτων¨. Πιστεύεται ότι με εντολή του Θεού οι Πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Στην Καινή Διαθήκη, αυτός είναι που θα αναγγείλει τη Δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού και την αρπαγή της εκκλησίας Του.  Εμφανίζεται προφητικά να ηγείται στρατιάς αγγέλων σε πόλεμο στον ουρανό, κατά «του μεγάλου Δράκοντα, του αρχαίου φιδιού, του Σατανά» και των αγγέλων του, όπου υπερισχύει ο Μιχαήλ και τους ρίχνει στη γη. (Αποκάλυψη 12:7-9).
 Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος   θεωρήθηκε   από    τους    Ιουδαίους   Προστάτης  του  Ισραήλ,  από τους Χριστιανούς   Προστάτης του Νέου Ισραήλ ,δηλαδή της Εκκλησίας του Χριστού    και  στα   χρόνια της    Βυζαντινής   Αυτοκρατορίας    Προστάτης    του Αυτοκράτορα και ταυτόχρονα Προστάτης του βυζαντινού στρατού ως Αρχιστράτηγος των  ουρανίων στρατιών , των αγγέλων. Από τον 5ο , ίσως και από  τον 4ο μ.Χ. αιώνα,  άρχισαν  οι  φιλόθρησκοι Χριστιανοί  να  αφιερώνουν  ναούς  στους αγγέλους. Σύμφωνα με την  παράδοση ο  Μέγας   Κωνσταντίνος  ίδρυσε  στην  Κωνσταντινούπολη το  «Μιχαήλιον»  ιερό αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Στη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα στις Χώνες της Φρυγίας , κοντά  στις αρχαίες  Κολοσσές,  όπου  ο Αρχάγγελος Μιχαήλ  πραγματοποίησε μέγα θαύμα, «Το εν Χώναις θαύμα» , ιδρύθηκε  λαμπρότατος ναός  αφιερωμένος  στη χάρη Του , στον οποίο επραγματοποιούντο πολλά θαύματα. Σε ολόκληρη  τη Μικρά Ασία ,  με εστία  τη Φρυγία , οι πιστοί  ευλαβούντο  πολύ  τους  αγγέλους και ιδιαίτερα τον Αρχάγγελο   Μιχαήλ ,   έφθασε   δε  μια   μερίδα ,  τον 4ο μ.Χ. αιώνα,  να απονέμει   στους   αγγέλους   λατρευτική προσκύνηση.  Έτσι  αναφάνηκε  εκεί  η  αγγελολατρία  που  οι  οπαδοί της ,  οι αγγελικοί , λάτρευαν  τους αγγέλους , αντί να τους απονέμουν τιμητική μόνο προσκύνηση.  Η Εκκλησία με τη Σύνοδο της Λαοδικείας το 363 μ.Χ. καταδίκασε ως αίρεση την αγγελολατρία  με το 35ο Κανόνα της και τους αγγελικούς ως αιρετικούς. Διακήρυξε δε, ότι μόνο στο Θεό αρμόζει λατρεία , ενώ στους αγγέλους και τους αγίους απονέμεται τιμητική μόνο προσκύνηση.

  Η εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ

Ο Άρχων Μιχαήλ, πάρα πολλές φορές παρουσιάζεται να πολεμάει με τον εχθρό μας τον διάβολο, υπερασπιζόμενος την δική μας σωτηρία. Γι' αυτό και σε πολλές εικόνες παρουσιάζεται με στρατιωτική πανοπλία και κρατεί στο χέρι του γυμνό ξίφος. Η πιο συνηθισμένη θέση που εικονίζεται στους Ναούς είναι στο αριστερό παραπόρτι του Ιερού Βήματος, ενώ στο δεξιό εικονίζεται ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Είναι οι δύο ακοίμητοι φρουροί που φυλάττουν τον άβατο χώρο του Ιερού Βήματος, όπου τελείται το Μυστήριο της Ιερουργίας. Αλλά και όλο τον κόσμο φρουρούν από την μανία του εχθρού διαβόλου.
 Όπως σωστά ψάλλει ο υμνογράφος της εορτής καί λέει : «όπου επισκιάζει η χάρις σου Αρχάγγελε, από εκεί διώκεται η δύναμη του διαβόλου. Διότι δεν μπορεί να μείνει κοντά στο Φώς σου ο εωσφόρος που έπεσε στο σκοτάδι και παραμένει σ’ αυτό. Γι' αυτό Μιχαήλ Αρχάγγελε, σε παρακαλούμε να σβύνεις τα βέλη του που είναι γεμάτα πυρ και κινούνται εναντίον μας». Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στην Ορθόδοξη εικονογραφία στέκεται επιβλητικός και αυστηρός και κοιτάζει προς τον θεατή, δηλαδή προς όλους εμάς που τον βλέπουμε. Οι πλατείς ώμοι και οι φτερούγες του δηλώνουν την μεγάλη και φοβερή δύναμή του. Φοράει κόκκινο χιτώνα και σκούρο ιμάτιο. Στον δεξιό του βραχίονα έχει την συνηθισμένη ταινία και στο χέρι του αυτό κρατεί ράβδο, που είναι σύμβολο της εξουσίας του και του ρόλου του, σαν αγγελιαφόρος προς τους ανθρώπους προσταγμάτων του Θεού. Η ίδια ράβδος χρησιμεύει και σαν όπλο του προασπισμού μας απο την κακία του εχθρού διαβόλου. Στο αριστερό του χέρι κρατεί την σφαίρα του κόσμου όπου επάνω της είναι χαραγμένα τα γράμματα Χ(ριστός), Δ(ίκαιος), Κ(ριτής). Τα πλούσια μαλλιά του συγκρατεί ταινία της οποίας τα άκρα ανεμίζουν. Αυτό φανερώνει την κίνηση, επειδή όλοι οι Άγιοι Άγγελοι είναι «Πνεύματα λειτουργικά εις διακονίαν αποστελλόμενα διά την σωτηρίαν των ανθρώπων». Η ταινία δηλώνει επίσης την καθαρότητα και αγνότητά τους, δηλαδή αποτελεί κατά κάποιο τρόπο το στεφάνι της δόξας τους. Και όπως χαρακτηριστικά ερμηνεύει ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, το δέσιμο αυτό των τριχών της κεφαλής των, φανερώνει ότι δεν κινούνται προς τα περιττά και ποικίλα, αλλά ασχολούνται μόνο με τα θεία και τα επουράνια και έχουν συγκεντρωμένο το νου τους άνω εις τον Θεό, τον Δεσπότη του Ουρανού και Ποιητή του παντός. Από τους Αγίους Αγγέλους διδασκόμαστε και εμείς το «άνω σχώμεν τας καρδίας» δηλαδή να μη μένουμε προσκολλημένοι με εμπάθεια στα μάταια και γήϊνα και υλικά, αλλά να στρέφουμε το νου και την καρδιά μας στον Θεό που μας έπλασε και μας κυβερνά με σοφία και αγάπη.

Ο εορτασμός του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Ελλάδα

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ,  Προστάτης του Όπλου, γιορτάζεται στις 8 Νοεμβρίου, με την κορύφωση σειράς εκδηλώσεων την ημέρα εκείνη, στην αεροπορική βάση της Δεκέλειας, στο Τατόι.

Σύμη

Απόηχος  του  μεγάλου  σεβασμού  των  Χριστιανών της Μικράς Ασίας  προς τους αγγέλους και ιδιαίτερα προς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ έφθασε στη Σύμη. Η Σύμη ένα μικρό, ορεινό και άγονο νησί  στο  στόμιο  του  Κόλπου  της  Σύμης ,  που  περιέχεται μέσα στον ευρύτερο κόλπο της Δωρίδας, στα ΝΔ παράλια της Μ. Ασίας σαν προέκτασή της , αποτελούσε ανέκαθεν ένα ενιαίο χώρο, οικονομικό και πολιτισμικό , με την απέναντί της μικρασιατική παραλιακή ζώνη, τα Πέρα, έχοντας μαζί της εμπορικές ανταλλαγές υλικών αγαθών και πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις. Για το λόγο αυτό, η Σύμη, καθώς είχε πυκνή επικοινωνία με τη Μ.Ασία , ενστερνίστηκε τον μεγάλο σεβασμό των εκεί χριστιανών προς τους αγγέλους και μάλιστα προς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Οι Συμιακοί , θαλασσινοί στην πλειονότητά τους , στο πρόσωπο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ είδαν τον ταχύτατο και αποτελεσματικό Προστάτη τους στους κινδύνους της θάλασσας και της στεριάς, τον φερέγγυο Μεσολαβητή προς τον Θεό για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, τον πρόθυμο Παραστάτη και Φύλακά τους στον δρόμο της ζωής τους.  Δεν είναι λοιπόν να απορούμε , γιατί οι Συμιακοί ίδρυσαν στη Σύμη 9 ναούς (2 Μόνες και 7 εξωκλήσσια), όσα και τα τάγματα των αγγέλων και τους αφιέρωσαν στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

 Για αναλυτικότερες πληροφορίες πατήστε εδώ:

-Ο Ταξιάρχης Πανορμίτης στη Σύμη

Ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Δωδεκανήσου με πανελλήνια και πανορθόδοξη ακτινοβολία είναι η Μονή του Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτη στη Σύμη.
 Η ονομασία του όρμου Πάνορμος, στην οποία οφείλει το όνομά του το μοναστήρι, έχει αρχαία προέλευση. Για την ετυμολογία είναι πιθανές δύο εκδοχές η μία σχετική με τον όρμο (πάν -;όρμος) και η άλλη με την ερημική τοποθεσία (παν -;ερμος) όπου κτίσθηκε η Μονή. Στη Σύμη εκτός από τον Πανορμίτη, υπάρχουν άλλα οκτώ μοναστήρια, αφιερωμένα στον Ταξιάρχη Μιχαήλ που αντιστοιχούν στα εννέα αγγελικά τάγματα. Αυτά είναι οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, οι Θρόνοι, οι Δυνάμεις, οι Αρχές, οι Κυριότητες, οι Εξουσίες, τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ. Η λαική παράδοση συνδέει την ίδρυση της Μονής του Πανορμίτη με την ευλάβεια του συμιακού λαού. Αναφέρεται το όνομα μιας θεοφοβούμενης γυναίκας της Μαριώς του Πρωτενιού, που βρήκε σκάβοντας το χωράφι της στον Πάνορμο ένα μικρό εικόνισμα του Πανορμίτη στη ρίζα ενός σχίνου. Την μετέφερε στο σπίτι της και την τοποθέτησε ανάμεσα στα άλλα εικονίσματά της. Την επόμενη όμως το εικονισματάκι εξαφανίστηκε. Πηγαίνοντας ξανά στον Πάνορμο το βρήκε πάλι στο ίδιο σημείο. Το ξαναπήγε στο σπίτι της και αυτή τη φορά εξαφανίστηκε. Λύπη την κατέλαβε. Στον ύπνο της εμφανίστηκε ο ίδιος ο Αρχάγγελος «λαμπροφορών και απαστράπτων» και της εξέφρασε την επιθυμία του να μείνει στον Πάνορμο. Η ευσεβής γυναίκα την άλλη μέρα πήγε στον πνευματικό της και εκείνος τη συμβούλευσε να κτίσει ένα εκκλησάκι στον τόπο όπου βρήκε το εικόνισμα.  Το 1806, ο σουλτάνος Σελίμ, εξέδωσε φιρμάνι, μετά από παράκληση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με το οποίο προστατευόταν το μοναστήρι και η περιουσία του από οιαδήποτε «έξωθεν επέμβαση», αυθαιρεσίες οργάνων, ή παραγόντων του ίδιου του Οθωμανικού κράτους.  Σπουδαία ήταν η ενίσχυση του μοναστηριού στην Ελληνική Επανάσταση όπως αναφέρει η συμιακή παράδοση. Υπάρχει έγγραφο των Συμαίων προς τον Ιωάννη Καποδίστρια (15Δεκεμβρίου 1830) στο οποίο γίνεται λόγος για παροχή οικονομικής ενίσχυσης 7.000 γρόσια .Αναφέρονται οι στενοί δεσμοί του μοναστηριού με τους Υδραίους και τον Ανδρέα Μιαούλη, η οικογένεια του οποίου συνδεόταν με τον ηγούμενο Νεόφυτο Β΄. Ο σημερινός ναός του Πανορμίτη (καθολικό) αφιερωμένος στον Αρχάγγελο Ταξιάρχη Μιχαήλ, που έχει σχήμα μονόκλιτης βασιλικής, είναι διπλός σταυρεπίστεγος και σχηματίζει εσωτερικά δύο σταυροθόλια. Ο περίφημος συμαίος αγιογράφος Νεόφυτος φαίνεται ότι έχει φιλοτεχνήσει ένα μεγάλο μέρος του Πανορμίτη.
 Αριστουργηματικό είναι το τέμπλο του καθολικού. Οι εικόνες του ανήκουν στη μεταβυζαντινή περίοδο, υπέροχης τέχνης με ασημώματα. Εικονίζουν δεξιά της ωραίας Πύλης τον Παντοκράτορα και τον Τίμιο Πρόδρομο, και αριστερά την Παναγία και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Ενδιάμεσα υπάρχει νεώτερη εικόνα με την Πεντηκοστή, κατά την οποία καθιερώθηκε η δεύτερη πανήγυρη της μονής. Στη δεξιά πλευρά του ναού μεταξύ του αναλογίου και του τέμπλου, είναι τοποθετημένο στον τοίχο το εικονοστάσι με την μεγάλη εικόνα του Πανορμίτη τον πιο πολύτιμο θησαυρό του μοναστηριού και ολόκληρης της Σύμης. Από επιγραφή που υπάρχει στη θαυματουργή ολόσωμη εικόνα του Πανορμίτη μαρτυρείται ότι ασημώθηκε το 1724 από τον Ιωάννη Πελοποννήσιο με έξοδα των καπεταναίων, του κλήρου και της κοινότητας Σύμης. Μπροστά στο θαυματουργό εικόνισμα που συγκεντρώνει το σεβασμό, τις προσδοκίες και τις ελπίδες του πιστού λαού είναι κρεμασμένα πλήθος αφιερώματα αργυρά τάματα, ομοιώματα, τιμαλφή ...;
Στη μονή του Πανορμίτη υπάρχουν δύο παρεκκλήσια, το ένα αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και το άλλο στον Τίμιο Πρόδρομο. Το πρώτο είναι παλαιότερο και βρίσκεται στο εισόγειο απέναντι από το Ναό, στα δεξιά του καμπαναριού. Το τέμπλο και η εικόνα του Ευαγγελισμού προέρχονται από την Μικρά Ασία. Στο τέμπλο εικονίζεται βαθύχρωμος Χριστός και ο Ταξιάρχης με θαύματα. Βλέπουμε και έναν λαικής τέχνης Νυμφίο. Δεξιά της επίσημης τράπεζας ο καθηγούμενος Γαβριήλ δημιούργησε το δεύτερο παρεκκλήσιο. Στην πλευρά της αυλής προς την θάλασσα βρίσκεται η Κύρια Πύλη του Πανορμίτη και πάνω της το περίφημο καμπαναριό του μοναστηριού, ρυθμού ανάμεικτου μπαρόκ και αναγέννήσης. Η ανέγερσή του είχε αρχίσει το 1905 και λένε ότι το σχέδιο του αντιγράφει το ονομαστό καμπαναριό της Αγίας φωτεινής στη Σμύρνη. Επιχρίσθηκε από τον άξιο μοναχό Ματθαίο και ολοκληρώθηκε το1911. Στο Πανορμίτη υπάρχει αξιόλογη βιβλιοθήκη καθώς και υπέροχο λαογραφικό Μουσείο. Τα θαύματα του Πανορμίτη είναι αναρίθμητα, αλλα ας δουμε μερικά:
A)Το θαύμα με τη χήνα.
Στο Μουσείο της Μονής Πανορμίτη υπάρχει ένα χαρακτηριστικό αφιέρωμα, μια ασημένια χήνα που αναφέρεται σε ένα ανάλογο περιστατικό, που συνέβη τον περασμένο αιώνα. Είχε σύμφωνα με την παράδοση προσεγγίσει ένα καράβι με Έλληνα καπετάνιο και τουρκικό πλήρωμα.Σαν ξεκίνησε το καράβι να φύγει στάθηκε αδύνατο να βγεί έξω απ το λιμάνι, τότε ο πλοίαρχος ρώτησε τους άνδρες του πληρώματος εάν κανείς είχε πάρει τίποτα απ το μοναστήρι και ο Πανορμίτης τους εμπόδισε να φύγουν και εκείνοι του ομολόγησαν ότι έσφαξαν μια χήνα και την έφαγαν. Μόνο αφού έταξαν ασημένια τη χήνα κατάφεραν να βγούν έξω απ το λιμάνι. Αυτή είναι η μικρή αλλά εύγλωττη μαρτυρία της ασημένιας χήνας, που βρίσκεται στο Μουσείο του Πανορμίτη.
B) Ίαση παράλυτου παιδιού
Μία Κυριακή ήρθε στο μοναστήρι ένας παππούς για να βαπτίσει το εγγονάκι του. Μας ανέφερε το θαύμα που έγινε στον εξάχρονο γιό του , ο οποίος ξαφνικά έμεινε παράλυτος. Έτρεχε στους γιατρούς αλλά εκείνοι δεν μπορούσαν να το βοηθήσουν. Απελπισμένος βρέθηκε στον Αρχάγγελο στον Πανορμίτη. Ήταν το 1974 με την εισβολή στην Κύπρο. Κάθε μέρα έκαναν και μία λειτουργία στον Ταξιάρχη και τον παρακαλούσαν με πολύ θερμή πίστη να δώσει την υγεία στο βασανισμένο αυτό παιδάκι. Στην έβδομη λειτουργία το παιδάκι σηκώθηκε μέσα στη Εκκλησία και περπάτησε.Με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης ευχαρίστησαν τον Κύριο διότι δια των πρεσβειών του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, χάρισε την υγεία στο παράλυτο παιδί. Ο πατέρας του μετά το θαύμα έκτισε ναύδριο προς τιμήν του Αγίου Νικολάου, το όνομα του οποίου έφερε το παιδί, και έδωσε στην κόρη του το όνομα Μιχαλίτσα. Τώρα ήρθε στο μοναστήρι για να βαφτίσει το εγγονάκι του.
Γ) Ίαση τυφλού βουτηχτή.
Ένας Καλύμνιος σφουγγαράς πριν 60 περίπου χρόνια, σύμφωνα με τη διήγηση του γιού του ιεροψάλτη στον Άγιο Βασίλειο Πειραιά, έχασε την όρασή του. Οι Καλύμνιοι όπως είναι γνωστό, τιμούν πάρα πολύ και ευλαβούνται τον Αρχάγγελο Μιχαήλ τον Πανορμίτη. Έτσι ο Καλύμνιος αυτός βουτηχτής προσευχόταν και παρακαλούσε τον Άγιο να του χαρίσει το φως του και να βλέπει όπως πρώτα. Επειδή όμως το θαύμα δεν γινόταν, επιβιβάστηκε σε ένα καίκι και ήλθε στο μοναστήρι του Πανορμίτη πιστεύοντας ότι εάν πήγαινε στο σπίτι του, ο άγιος θα εισάκουγε την παράκλησή του. Mόλις το καικι μπήκε στον όρμο του Πανορμίτη άνοιξαν τα μάτια του. Τότε ο άνθρωπος αυτός έπεσε στην θάλασσα κι έφτασε στη μονή κολυμπώντας, για να προσκυνήσει τη χάρη του και να τον ευχαριστήσει.

Ρόδος 

Μεγάλη Θρησκευτική γιορτή με πανηγύρι, την ημέρα της γιορτής του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, γίνεται στην κωμόπολη Αρχάγγελος της Ρόδου, όπου συμμετέχουν, εκτός από τους μόνιμους κατοίκους του νησιού και πολλοι επισκέπτες.

Μυτιλήνη

Στη Μυτιλήνη, πραγματοποιείται το "πανλεσβιακό προσκύνημα" , οπου από όλο το νησί οι πιστοί πηγαίνουν στη μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, περπατώντας για να τον τιμήσουν, μέχρι και 2 μέρες, αν χρειαστεί! 

Θάσος

Στη Θάσο, υπάρχει η Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, την οποία ίδρυσε η Αγιορείτικη μονή Φιλόθεου. Δεν είναι γνωστός ο ακριβής χρόνος της ίδρυσης της. Η ύπαρξή της αναφέρεται για πρώτη φορά το 1287 σε κάποιο επίσημο έγγραφο. 
Στη μονή είναι φυλαγμένο ένα κομμάτι Τιμίου Ήλου, μέρους δηλαδή ενός από τα καρφιά που χρησιμοποιήθηκαν για τη σταύρωση του Χριστού. Η μοναδικότητα και η Χάρη αυτού του κειμηλίου έγινε αιτία μεγάλης προσέλευσης προσκυνητών. Οι πιστοί αφιέρωναν για να μνημονεύονται τα ονόματα τους . Ιδιαίτερα οι θεοσεβείς θεολογίτες έδειχναν τη μεγάλη τους ευλάβεια στο Μιχαήλ Άγγελο δωρίζοντας στη μονή κτήματα σπίτια αλλά μερικές φορές και ολόκληρες τις περιουσίες τους. Έτσι το μοναστήρι απέκτησε πολύ μεγάλη περιουσία. Το 1927 που ψηφίστηκε ο αγροτικός νόμος περί απαλλοτριώσεων των μετοχίων Θάσου και Λήμνου όλη η κτηματική περιουσία του μοναστηριού μοιράστηκε σε 72 ακτήμονες. Το 1974 ήρθαν μοναχές οι οποίες μαζί με έναν φιλοθείτη ιερομόναχο εργάστηκαν σκληρά και μεταμόρφωσαν το μοναστήρι που μέχρι τότε είχε μείνει έρημο. Από τότε η Μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου λειτουργεί ως γυναικείο ησυχαστήριο που εξαρτάται πνευματικά από τη μονή Φιλοθέου στο Άγιο Όρος.

Αρχάγγελος Ν. Πέλλης ,

καθώς και πολλά ακόμα μοναστήρια και ξωκλήσια σε ολόκληρη την Ελλάδα, οπου και θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες Θρησκευτικές γιορτές της.

Μην ξεχάσουμε λοιπόν στις 8 του Νοεμβρη να αναψουμε ένα κερί πρός την χάρη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και ευχηθούμε στους εορτάζοντες της ημέρας, "να χαίρονται τη γιορτή τους"!!